Kulki hydrożelowe.

Tak powstają. 

 Na początku sprawiają wrażenie rozpuszczanego lodu.

Później przybierają formy jakby owoców.

Dalej się rozpłaszczają.

I stają się kuliste.

W pełni ukształtowane po dwóch dniach.

Miękkie, śliskie, lepkie ale nie oślizłe.

Miłe i zimne w dotyku.

 Można odbijać je o podłoże,

super sprężynują.

Jednak po dwóch kolejnych dniach pękają.

Rozłażą się, tylko niektóre zachowują kształt.

 Co dziennie kurczą się.

Wszystko zaczęło się o tych kuleczek,

kupionych w chińskim markecie wysyłkowym.

Więcej TU.

To z dzisiaj.

Po tygodniu suszenia były takie małe i matowe.
Jednak w dalszym ciągle podskakiwały sprężyście.

Po godzinie moczenia podwoiła swoją objętość.

Po następnej godzinie znowu podwoiły.
Czyli są wielokrotnego użytku.

I znowu rosną.