Szal na wisząco.

Szal na płażąco...

To w zbliżeniach.

I nieco dalej.

Nieco przedwiośnia w środku zimy.

Tak mi się skojarzyło.

Choć wykonałam jeszcze w listopadzie.

Było zamówienie wściekły zielony i szary.

Postanowiłam to jakoś pogodzić.

Dlatego zazieleniło zielenią na brudnym śniegu.

Wykluły się seledynowe róże spod śniegu.

Nieco łodyżek i liści.

Boli głowa po łowicku.

Obiecałam to pokazuję,

choć już zapomniałam, że obfociłam.

 

Znowu kontynenciki.

Dopatrzyłam się, że pokazuję je po raz trzeci a nie drugi.

Po raz pierwszy jadłam w kawiarni Kontynenty w Grudziądzu.

Smakując odtwarzałam w głowie skład do powielenia.

Polecam TUTAJ jak zrobić.

Smacznego.

Poznajecie?

To powtórka z przed trzech lat.

Razem czy osobno?

Reakcja na pierwsze jako zielone to zepsute.

Drugie bardziej OK "bo mama tak robiła".

"Dlatego ja lubię na słodko".

Jakże duże  zdziwienie, że w obu przypadkach jest przyprawione na ostro.

W wydaniu zielonym od dołu:

• makrela wędzona
• posiekany ogórek kiszony
• posikany koperek
• zmiksowany szpinak z mascarpone 
• przyprawy jak kto lubi, ja lubię na ostro

W wydaniu czerwonym od dołu:

• makrela wędzona
• mascarpone plus ćwikła
• ćwikła
• mascarpone z przyprawami
• kiełki szpinaku, bo buraka nie wyhodowałam.

Jedno i drugie przygotowane na tzw. spotkanie wigilijne i już dawno zjedzone.

Nie wyrzucajcie szklaneczek po deserach z dyskontów.

Żałuję tylko, że wyrzuciłam plastikowe przykrywki.

bo miałam później problem z transportem.

Rozpustny wulkan szczęśliwości na Nowy Rok.

Jeszcze raz dziękuję za życzenia.

Życzę Wam samej dobroci w nowym roku.

Na dowód to co się upiekło wczoraj.

Niestety brak czasu nie pozwala mi dłużej zaglądnąć do Was.

Przepis TUTAJ życzę smacznego.

Już kiedyś użyłam tej formy TUTAJ.