Ostatnia sala muzeum w Supraślu.

Tak wygląda to co zebrano po wysadzeniu monasteru.

Ekspozycję umieszczona w przeszkolonej podłodze.

Ocalałe resztki fresków widać na zdjęciach poniżej.

 Burzliwą historię monasteru można zobaczyć na filmie

i poczytać w Wiki.

Tak wyglądała po wysadzeniu a tak obecnie.

Na zewnątrz prezentuje się okazale,

jednak w środku jest w stanie surowym i czeka na nowe polichromie.

Te "podrapane" tynki minie bardzo zdziwiły.

 Ponieważ mam rodzinę w Białymstoku zapytałam co i jak.

Cerkiew odbudowuje się właściwie dopiero od lat 80.

Dlatego prace rekonstrukcyjne nie są nawet w połowie.

Więcej zdjęć zewnętrznych możesz obejrzeć TUTAJ. 

Ikony nietypowe.

Jutro ostatnia sala, zapraszam wytrwałych.

Mini klimaty regionu czyli cd. muzeum w Supraślu.

To świetnie pomyślany mini skansen.

Dla bardzo zniechęconych tematem,

obiecuję, że niebawem koniec.

Ikony basmy, ryzy, okłady z Supraśla.

Moja prezentacja muszę przyznać jest bez ładu i składu.

Jednak nie czuję się kompetencja aby dokonać jakiejkolwiek chronologii.

Przedstawiam po prostu kolejne pomieszczenia.

Ponieważ to najbardziej ulubione przeze mnie ikony,

dlatego poświęciłam im najwięcej uwagi.

Miniaturowe ikony i krzyże- muzeum w Supraślu cd.

Wcześniej pisałam, że niektóre ikony były tak małe, że zmieściłyby się w dłoni.

To ekspozycja w kolejnej sali.

Ikony z Supraśla korytarze interaktywne.

Trójwymiarowość trudno oddać na zdjęciach,

a filmów nie lubię i nie umiem nagrywać.

 

 Jak widać ekspozycja niebanalna,

wyraźnie czuje się klimat minionego czasu.

Trudno nawet będąc tam było odróżnić,

gdzie zaczynają się rzeczywiste schody a gdzie mistyfikacja.

Super gra świateł.

Można by powiedzieć architektura świetlna.