Chińskie lusterko?

Znowu szwedzki market przyszedł mi z pomocą.

Zakupiłam takie coś, najpierw dla mamy potem dla siebie.

Oprócz tego, że po postawieniu czegokolwiek pozostawia plamy

 i się przykleja do tego czegoś,

niewątpliwie jest piękne i można się w tym przejrzeć.

Byleby nie dotykać niczym, bo zostawia ślady.

Nie lubię odbicia w lustrze, bo podobno przynosi pecha,

dlatego mnie tu nie znajdziecie.

Jak widać jedna z podstawek posłużyła mi za lusterko a'la chińskie.

O lustrach chińskich możecie znaleźć informacje w necie, to fenomen dotąd nie zbadany.

Niby świat zachodu ma odpowiedź na wszystko.

Talerzyk służący jako ramka, również ze szwedzkiego marketu,

przemalowany na nielubiane przeze mnie barwy.

Jednak znowu musiałam coś dodać w ulubionym błękicie.

Wszystko znowu jak we wcześniejszym poście nawiązuje do kuchennego Van Gogha.

Moje działania twórcze mają za zadanie osłabić moją kuchnię przed władaniem wody i metalu,

czyli barwy białego, niebieskiego i srebrnego.

Kto to przeczyta i się przestraszy,

że to jakieś czary, niech się wgłębi w Feng Shui,

nauki, która ma 7 tysięczne korzenie.

Mam nadzieję, że wcześniej popełnione błędy w aranżacji przestrzeni, 

zadowolą mojego profesora  poczynionymi remediami.

Najważniejsze, że przyczynią się do poprawy życia mojej rodziny.