Wnętrze skrzyneczki.

Już pisałam, że wykleiłam ją czerwonym polarem.

Aksamit byłby bardziej szlachetny, 

jednak z powodu strzępienia nie praktyczny.

Nie chciałam dodatkowo zdobić wnętrza dzianiny,

bo skrzynka dość prosta rustykalna,

zresztą dotknięta zębem czasu.

Jak widać poniżej już znalazła swoje miejsce.

Tak wyglądała po opaleniu i zeszlifowaniu.

Niestety zapomniałam obfocić jej żałosnego stanu,

dlatego od tyłu i jako przycisk następnej rzeczy,

którą również wreszcie doprowadziłam do użytku.